Slachthuis vijf

voorstelling
Billy Pilgrim is losgeraakt van de tijd. De Amerikaanse soldaat kan in 1945 door een deur stappen, en ergens in 1965 naar buiten komen. Zo herbeleeft hij aan het eind van de Tweede Wereldoorlog het gruwelijke bombardement op Dresden en wordt hij tegelijkertijd door aliens ontvoerd en tentoongesteld op hun planeet Tralfamadore. Op die plek leert Billy dat de dingen niet anders kunnen gebeuren dan ze gebeuren. En dat alle dingen tegelijkertijd gebeuren. De realiteit rondom hem valt langzaam uit elkaar en traumatische gebeurtenissen uit Billy’s leven krijgen daarmee een nieuwe plek en betekenis. Gebaseerd op het anti-oorlogsboek ‘Slachthuis vijf’ van Kurt Vonnegut.

vormgeving
De grote toneelruimte is nagenoeg leeg en Billy Pilgrim zweeft daar doorheen. Soms letterlijk. Scènes spelen zich af in het grote niets, op een lichtgevende houten vlonder of voor een muur van golfplaten. Billy wisselt voortdurend van plaats en tijd, getriggerd door een geluiden, woorden of een kleuren. Dikke rookwolken worden de ruimte in geblazen, vette lichtbundels dalen in vullen de ruimte, rode ledlijnen dalen in over het toneel. Op het achtertoneel ontvouwt zich een enorme opblaasbare baby, om daarna weer te verschrompelen. De snelle transformatie van (abstracte) beelden zorgt ervoor dat tijd en ruimte vloeibaar worden.