The Immortals

voorstelling
Theatrale installatie die onderzoekt wat het betekent dat we onze echte levens in tijd en ruimte steeds meer ondergeschikt maken aan onze virtuele levens in het publieke domein. Het publiek zit in een metalen constructie, rondom vier kamers die zijn afgesloten met rolgordijnen of luxaflex. In iedere kamer ‘leeft’ een speler, spelend met camera’s, webcams en techniek. Iemand trekt een latex SM-pak aan, iemand schilt een appel met een boormachine. Er worden maden verorberd, ballondieren gemaakt, cupcakes versierd en tampons gegeten.

vormgeving
Was ooit de televisie het venster op de wereld, tegenwoordig zijn we ons eigen televisiekanaal. We tonen onszelf naast onze wasrekjes en opbergkasten, in onze bijkeukens en hobbyzolders. De spelers creëren live YouTube-filmpjes op 16 schermen worden getoond. Het publiek kiest haar eigen perspectief en kan vrij wisselen van zitplek. De huiskamertjes delen een alledaagse esthetiek van hout- en tegelprints op goedkoop zeil, lelijke huishoudelijke apparaten, tv meubels, wasmanden, etc. Eenzame ruimtes.