Zohre

voorstelling
Een journalistiek theaterproject van Marjolijn van Heemstra over de vluchtelingencrisis en de moeizame integratie van nieuwkomers in Nederland. Zohre, gevlucht uit Afghanistan, komt als oppas bij Marjolijn die besluit om haar te helpen hier een bestaan op te bouwen. Beide vrouwen doen openhartig verslag van het jaar dat voorbijging, een jaar vol goede bedoelingen, onhandige pogingen, wederzijdse verwachtingen en verdenkingen.

vormgeving
We maken een uithangbord voor integratieproblematiek. Het lichtontwerp is geïnspireerd op horizonnen en de colorfieldpainting van Mark Rothko. Hij wilde met kleurvlakken een meditatieve stemming opwekken bij de kijker, waarbij hij ernaar streefde ingewikkelde gedachten eenvoudig weer te geven. De twee spelers hebben slechts een zeer smalle rand, tweeënhalve meter boven de vloer, als speelvlak. Ze kunnen niet weg. Ze kunnen alleen maar staan, zitten, liggen, met als enige houvast de wand achter hen. Met deze eenvoudige maar extreem beperkende constructie zetten we hen letterlijk klem, met hun rug tegen de muur. Het is het dak waar ze nachtelijke gesprekken hebben, een grauw bureaucratisch hok, de benauwde Afghaanse soapstudio, een projectievlak voor een korte film over het moderne Afghanistan van vroeger en een sokkel voor Zohre.

TF special van het Nederlands Theater Festival 2017